حواس برتر انسان .ماهیت.کاربرد و فعال سازی
چشم و گوش برزخی جزو ابزار انسان محسوب می شوند که به وسیله آن ها میتونه با حقایق اطرافش ارتباط پیدا کنه این گوش و چشم خیلی دقیق تر و بهتر از گوش و چشم فیزیکی کاربرد دارند چون بدون هیچ گونه فیلتری همه اطلاعات دریافتی رو وارد باورهای انسان می کنن به این معنا که وقتی چیزی رو با گوش عادی می شنویم بلافاصله اون رو نمی پذیریم بلکه با باورهای قبلی خودمون تطبیقش میدیم اگر درست بود اگر به منافعمون آسیبی نمی رساند اگر صلاح من بر این بود اگر فکرکنیم این کار درستیه و اگر های دیگه ......با لحاظ این اگر هاست که یک حرفی رو باور میکنیم و جزء باورهامون قرار میگیره و الا آن را حذف میکنیم و کنار میذاریم یعنی اون پیامی رو که شنیدیم همون موقع حذف میشه و وارد باورهای ما نمیشه اما وقتی با گوش برزخی پیامی دریافت می کنیم این پیام بدون اینکه توجهی به باورهای قبلی ما داشته باشه و بدون اینکه فیلتری در سر راهش باشه وارد باورهای ما میشه که این خیلی میتونه برای انسان مفید و جزو کمالات انسان محسوب بشه و یا گاهی هم میتونه خطرناک باشد چون این پیام ممکنه از طرف دشمن برای ما صادر شده باشه و طبیعیه که به ضرر ما خواهد بود که بعدا راجع بهش صحبت می کنیم. همین ماجرا در تصاویری که می بینیم هم صدق میکنه انسان هر چیزی رو که ببینه رو باور نمی کنه و بعد از و بعد از تحلیل اون چیزی که دیده نسبت به پذیرش یا عدم پذیرش اون تصمیم میگیره.
چشم دل و گوش دل
در واقع منظور ما از چشم معنوی همان چشم دل هستش.این واژه شاید معروفتر باشه که در معارف دینی هم بهش اشاره شده مانند روایتی که از امام چهارم نقل شده.حضرت میفرمایند:
برای هر انسان و بنده چهار چشم قرار داده شده است که با دو چشم امور دنیایی را میبیند و با دو چشم مسائل مربوط به آخرت و امور غیبی را میبیند؛ خداوند اگر نسبت به بندهای نظر خیر داشته باشد[یعنی آن بنده در مسیر خیر قرار داشته باشد و زمینهی دریافت خیرهای بالاتر را در خود ایجادکند]، دو چشم دل او را میگشاید تا امور غیب و آخرت را ببیند و اگر چنین نباشد قلب او را به حال خود رها میکند،[دو چشم قلب او بسته میماند].
«إِنَّ لِلْعَبْدِ أَرْبَعَةَ أَعْیُنٍ عَیْنَانِ یُبْصِرُ بِهِمَا أَمْرَ آخِرَتِهِ وَ عَیْنَانِ یُبْصِرُ بِهِمَا أَمْرَ دُنْیَاهُ فَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِعَبْدٍ خَیْراً فَتَحَ لَهُ الْعَیْنَیْنِ اللَّتَیْنِ فِی قَلْبِهِ فَأَبْصَرَ بِهِمَا الْعَیْبَ وَ إِذَا أَرَادَ غَیْرَ ذَلِکَ تَرَکَ الْقَلْبَ بِمَا فِیه». مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 5، ص 112، مؤسسة الطبع و النشر، بیروت، چاپ اول،
وقتی که انسان خواب میبینه در واقع همه ی حواس مادی اون غیر فعال شده .چشم که بسته ست گوش هم نمیشنوه و کلا همه ی حواسش در زمان خواب آز کار افتاده.ولی در عین حال فرد میتونه خواب ببینه و در خواب بشنوه حس کنه.غم یا شادی درد یا لذت و....این احساسها توسط همین حواس اتری قابل درکه.چشم برزخی میبینه گوش میشنوه و....
اما همین که بیدار میشه حواس برزخی رو دیگه نمیتونیم متوجه بشیم ولی کار میکنه و لحظه ای غیر فعال نمیشه.لذا افرادی که خودسازی میکنند و به مراحل بالایی از کمال میرسند میتونن در بیداری هم از این حواس برزخی بصورت هوشیارانه بهره ببرند.افراد عادی پیامها رو دریافت میکنند ولی متوجه نمیشن که از چه طریقی درک میکنند
الهامها
گاهی وقتها تصاویر و صداهایی رو که دریافت میکنیم رو به الهام تعبیر میکنیم.برای رفتن به جایی ناگهان انسان دلشوره میگیره.یا از دیدار کسی بوجد میاد.گاهی گویی کسی بهش میگه یه لحظه صبر کن بعد راهت رو ادامه بده و...این ها هم در واقع همون صداهایی هستن که بهمون پیامی رو رسوندن و ما با گوش برزخی شنیدیم.یا گاهی ممکنه ببینیم و از اون دیدن حس خوب یا بدی بهمون دست بده ولی چون با کار حواس برترمون نااشنا هستیم تعابیر مختلفی بکار میبریم.مثلا میگیم انگار کسی بهم گفت از خیابون رو نشو.که صبر کردم والا رفته بودم زیر ماشین!!
گاهی وارد محیطی میشیم و بلافاصله پشیمون میشیم چون ممکنه تصاویر ناجوری دیده باشیم و پیام اون تصویر رو قلب تحلیل کرده و نتیجه شده اون حس.
پس در مجموع همه ی انسانها کمو بیش از حواس اتری یا برزخیشون بهره میبرند و الا زندگی شبیه به زندگی رباتها میشد.بدون ارتباط با عوالم بالاتر واقعا انسان دیگه انسان نیست.
رابطه ی صفای باطن و چشم و گوش برزخی
حواس برزخی انسان همیشه کار میکنه اما شرایط روحی فرد و محیطی که در اون زندگی میکنه تاثیر زیادی در کیفیت کارکرد حواس برترش داره.تا جایی که افراد بی مبالات که هنجارگرا نیستن و غرق در زندگی مادی شدند کمترین بهره رو از حواس برترشون میبرن.این افراد اغلب خوابهاشون محصول ذهنشونه و روح کمتر میتونه به گشتو گذار بره یا توسط ملائک پیامهایی رو دریافت کنه.شیاطین اجازه ی نزدیک شدن ملائک رو به اون ادم نمیدن و لذا خوابهاش تعبیر نداره و آشفته ست.در بیداری هم معمولا کم پیش میاد الهامی بهش بشه.یا نمیتونه تشخیص بده کجاها براش مناسبه و چه افرادی دوست یا دشمنش هستن.در واقع همه ی حواس برترشون از دسترس خارج میشه.
در مقابل کسانی که صفای قلب دارن.هنجار گرا هستن و انسانهای ارام و خوبی محسوب میشن رابطه ی نزدیکتری با حواس برترشون دارند.اغلب خوابهاشون با القای ملائک صورت میگیره و روحشون در خواب به گشتو گذار در عوالم بالاتر مشغوله.بنابر این خوابهاشون تعبیر داره طول روز هم مکرر بهشون پیام هایی که ارسال میشه رو دریافت میکنند.
روایتی که از امام سجاد نقل شد ناظر به همین مطلبه .خداوند اگه بنده ای رو دوست داشته باشه چشم دلش رو براش باز میکنه تا بتونه حقایق هستی رو ببینه و درک بکنه.
نکته ی خیلی مهمی هم باید لحاظ بشه که چشم دل مراتب داره این نیست که مثل چشم مادی یا باز باشه یا بسته.حتی وقتی هم که بازه مراتبش متفاوته.ممکنه تصاویری رو که ینفر با چشم دل میبینه رو فرد دیگه ای هم که اونم با چشم دل میبینه، نتونه ببینه.
چه منبعی برای انسان پیام ارسال میکند
اما سوال اینجاست که این پیامها و تصاویر چه موقع و توسط چه کسانی برای ما صادر میشه که در ادامه به بهشت می پردازیم.
در جهان هستی همیشه وقایعی در جریان هست که از چشم مادی انسان بدوره ولی با چشم برزخی میتونه اونها رو ببینه.که به حقیقت هستی هم میشه اطلاقش کرد.که ارتباطی به انسان نداره و روال عادی جهان رو شامل میشه اما اگه انسان بتونه اونها رو ببینه مسلما میتونه به بالابردن درک و معرفتش از جهان هستی کمک کنه.مثلا پیامبر اکرم ص برای اینکه مردم ایمانشون محکمتر بشه مشتی سنگریزه در دست گرفتن و مردم همه صدای ذکر گفتن سنگریزه ها رو میشنیدن.این سنگها همیشه در حال تسبیح هستن اما کاری که پیامبر انجام دادن این بود که برای لحظه ای پرده از گوش مردم کنار زدند که بتونن صدای تسبیح سنگها رو با گوش برزخی بشنون.بودند کسانی که موقع ذکر گفتن در و دیوار باهاشون هم نوا میشدن و صدای ذکر همه ی موجودات اطراف رو میشنیدن.
یا همه ی کارهایی که در دین حرام اعلام شده یک صورت برزخی زشتی دارن که اگه مردم بتونن حقیقت اون عمل رو ببینند هیچ وقت نزدیک اون کار هم نمیشن.سفره ای که از مال حرام پهن شده باشه رو اگه با چشم برزخی ببینیم سفره ایه که توش پر از کثافات و چرک و خونه.کما اینکه بزرگان همین صحنه رو دیدند و برای دیگران توصیف کردن که مالی که مثلا از طریق ربا جمع شده چه صورت کثیفی داره.اما انسان ها بطور معمول این چیزها رو نمیبینند مگر اینکه حواس برترشون رو بتونن با هوشیاری درک کنند.افراد عادی که با چنین مواردی مواجه میشن اگر چه چرک و کثافات رو متوجه نمیشن اما پیامی که تصویری که چشم برزخی دیده به قلب ارسال میشه و باتوجه به صفای روحی و امادگی اون فرد قلب واکنش نشون میده.مثلا حس بدی به اون سفره پیدا میکنه.نمیدونه چرا فقط یه حسی بهش میگه این غذای مطبوع تو نیست نخوری بهتره.و همینطور اگه غذا نورانیتی داشته باشه اون رو هم متوجه میشه.شاید غذایی که با گوشت قربانی تهیه شده به همین دلیله که خوشمزه تر هستش.
اما بخشی از پیامها مخصوص ما و برای شخص ما ارسال میشه.یعنی خداوند برای هر فرد چندین فرشته رو مامور کرده که از اولین روز زندگیش در دنیا تا روز اخر باید کنارش باشن و در مراحل مختلف زندگی کمکش کنند.بعضیاشون وظیفه ی رسوندن روزی رو دارند بعضیا از بلاهای زمینی محافظت میکنن بعضی از بلاهای اسمانی نگهش میدارن.ملائکی هستند که اعمال انسان رو ثبت میکنند.و بعضیها مسئول نشون دادن خوابها و رویاهای صادقه هستن.و بعضی ها هم کارشون هدایت و نشون دادن راهه.که فرد اگه خودش نتونست راهش رو پیدا بکنه این ملائک بهش راه رو نشون میدن.اگه رفتن به جایی به ضررشون باشه بهش هشدار میدن.اگه ملاقات با فردی خوب یا بد باشه بهش میگن و....پس یکی از منابعی که به انسان پیام ارسال میکنند ملائک هستن.که ابزار رسوندن پیام هم حواس برتره.ما که صدای فرشته ها رو با گوش مادی نمیشنویم اما همون الهامهایی که بهمون میشه بخشیش توسط فرشته هاست
اگه در مورد ویژگیهای حواس برتر بخواییم صحبت کنیم مطلب به درازا میکشه و تا همین مقدار قناعت میکنیم و میریم به بخش بعدی بحث
خطرات باز شدن حواس برتر
اینکه انسان بتونه حقیقت همه چیز رو متوجه بشه خوبه و کمال محسوب میشه اما گاهی وقتها شرایط جوری پیش میره که بدون امادگی فرد ناگهان یکی از حواس برترش باز میشه و میتونه مستقیما پیامهایی رو به فرد ارسال بکنه که باعث بهم خوردن زندگی ارام اون فرد بشه که در بخش دوم توضیح خواهیم داد